Nasz szkoła to placówka na miarę XXI wieku
- otwarta na innowacje, nowoczesna, przyjazna uczniom i nauczycielom
- W której rodzice aktywnie uczestniczą w życiu szkoły
- współpracuje z instytucjami
- w której nad rozwojem uczniów czuwa wysoko wykwalifikowana kadra, kompetentna, zorganizowana, odpowiedzialna a także ustawicznie się doskonaląca
- wychowująca ucznia otwartego, aktywnego, ciekawego świta, dbającego o tradycje i pielęgnująca patriotyzm
- zapewniająca równość szans edukacyjnych wszystkim uczniom
- przygotowująca uczniów do nauki na wyższych etapach kształcenia i do samodzielnego funkcjonowania w otaczającym świecie
- dysponująca bogata ofertą zajęć pozalekcyjnych
- organizującą imprezy kulturalne sportowe i rekreacyjne
- przyjazna uczniom niepełnosprawnym
- wolna od przemocy i agresji
-optymalnie realizująca zamierzone cele we wszystkich obszarach funkcjonowania

Więcej: O szkole

 Jan Jakub Twardowski (ur. 1 czerwca 1915 w Warszawie, zm. 18 stycznia 2006 tamże) – polski ksiądz rzymskokatolicki, prałat honorowy Jego Świątobliwości, poeta, przedstawiciel współczesnej liryki religijnej. To z jego wiersza dedykowanego Annie Kamieńskiej pochodzi zdanie: Śpieszmy się kochać ludzi – tak szybko odchodzą

Życiorys 

Dzieciństwo 

Urodził się 1 czerwca 1915 w Warszawie przy ul. Koszykowej 20[2]. Pięć tygodni później, 4 lipca, został ochrzczony w kościele św. Aleksandra. Tego samego dnia, na mocy decyzji rosyjskich władz kolejowych, cała rodzina Twardowskich, podobnie jak inne rodziny warszawskich kolejarzy, została przymusowo ewakuowana w głąb Rosji. Powrót rodziny do Polski nastąpił dopiero po 3 latach (13 lipca 1918).

 Miał trzy siostry – dwie starsze, Halinę (ur. 1911) i Lucynę (ur. 1912) oraz młodszą, Marię (ur. 1920).

 Wczesna dorosłość 

Wychowywał się w Warszawie. W 1922 Jan rozpoczął naukę w szkole podstawowej, a od 1927 roku uczęszczał do Gimnazjum im. Tadeusza Czackiego w Warszawie do klasy matematyczno-przyrodniczej. W latach 1933–1935 współredagował międzyszkolne pismo młodzieży gimnazjalnej „Kuźnia Młodych”, gdzie piastował funkcję redaktora działu literackiego. Na łamach tej gazetki miał miejsce jego debiut poetycki i prozatorski. Zaczął również prowadzić „Poradnik literacki”, drukował recenzje i wywiady oraz nawiązał szereg znajomości z utalentowanymi kolegami, m.in. z Kazimierzem Brandysem, Pawłem Hertzem, Janem Kottem, Tadeuszem Różewiczem. Maturę zdał w 1936.


W 1937 ukazał się pierwszy tomik jego wierszy pt. Powrót Andersena, nawiązujący do poetyki Skamandra. W tym samym roku rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. W 1939 uzyskał absolutorium, a w 1947 obronił pracę magisterską.

W czasie II wojny światowej, podczas której zaginął cały jego wcześniejszy dorobek poetycki, był żołnierzem Armii Krajowej, uczestniczył w powstaniu warszawskim. Wskutek przeżyć wojennych, w tym zniszczenia jego domu rodzinnego, w 1943 postanowił zostać księdzem.

 Okres powojenny 

W trakcie wojny w marcu 1945 zaczął naukę w tajnym Seminarium Duchownym w Warszawie. Naukę w seminarium kontynuował z przerwami do 1948, kiedy to 4 lipca przyjął święcenia kapłańskie. W tym też roku uzyskał tytuł magistra filologii polskiej za pracę Godzina myśli. Zaraz po studiach w seminarium duchownym przybył do parafii w Żbikowie k. Pruszkowa, gdzie był wikarym przez trzy lata. Zajmował się nauczaniem religii w szkole specjalnej. Od 1959 aż do emerytury był rektorem kościoła sióstr Wizytek w Warszawie, gdzie głosił kazania dla dzieci, którym później zadedykował m.in. zbiory: Zeszyt w kratkę oraz Patyki i patyczki. Był również wieloletnim wykładowcą i wychowawcą pokoleń kleryków w warszawskim seminarium. 

Wcześniej, bo już pod koniec 1945, powrócił do publikowania wierszy. Jego twórczość trafiła wówczas m.in. na łamy „Tygodnika Powszechnego”. Wielką popularność przyniósł mu wydany w 1970 tom Znaki ufności.

 Śmierć 

Zmarł wieczorem 18 stycznia 2006 w Samodzielnym Publicznym Centralnym Szpitalu Klinicznym przy ul. Banacha 1a w Warszawie. 

Został pochowany w krypcie w Panteonie Wielkich Polaków, miejscu pochówku dla zasłużonych w Świątyni Opatrzności Bożej, zgodnie z życzeniem prymasa Polski, kardynała Józefa Glempa, a wbrew jego ostatniej woli (chciał być pochowany na warszawskich Powązkach).  

Twórczość 

Liryka księdza Twardowskiego traktuje zarówno o Bogu, jak i o ludziach i ich problemach. Dobrze widoczne są liczne odwołania i metafory dotyczące przyrody (także jako pochwała stworzenia). Wiersze tego autora często, poprzez apostrofy i inne środki stylistyczne, mają charakter modlitewny (np. słowa Boże po stokroć święty, Mocny i uśmiechnięty w Suplikacjach). 

 

Źródło: Wikipedia

 

 

 

 

Więcej: Patron szkoły

Zebrane cytaty ks. Jana Twardowskiego

Więcej: Zebrane Cytaty

siennica nadolna 770Siennica Nadolna – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie krasnostawskim, w gminie Krasnystaw. Za Królestwa Polskiego istniała gmina Siennica Nadolna. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego. Obok miejscowości przepływa niewielka rzeka Siennica, dopływ Wieprza.
Wieś stanowi sołectwo

Historia

Wieś notowana około 1448 roku jako „Sennicza Wirnbyanthae”. Nazwa „Sienicza Nadolna” pojawia się w dokumentach z roku 1621. Wieś ta została około 1540 r. własnością Mikołaja Reja, którą do majątku wniosła w posagu żona Reja - Zofia Kosnówna. Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1889 Siennica Nadolna to wieś i folwark w powiecie krasnostawskim, gminie Rudka, parafii własnej. Wieś leży przy drodze bitej z Krasnegostawu do Rejowca, nad wielkim stawem w kotlinie, posiada szkolę początkową, młyn wodny, browar (z produkcją do 5000 rubli srebrnych), 45 osad włościańskich 649 mórg roli i 996 mórg roli folwarcznej. W roku 1827 spisano tu 302 mieszkańców w 49 domach.

Źródło: Wikipedia

Więcej: Siennica Nadolna

 Przedstawiamy skład i informacje o organach władz szkoły - Dyrekcji Szkoły, Radzie Pedagogicznej, Radzie Rodziców i Samorządzie Uczniowskim oraz o kadrze naszej Szkoły. 

Więcej: Organy i kadra Szkoły

Zajęcia rozwijające zainteresowania czytelniczo – plastyczne
Dorota Kostecka – Marchewa

Zajęcia rozwijające umiejętności matematyczne
Urszula Podgórna – Miszczak

Lekcje myślenia
Elżbieta Kasperek

Zajęcia gimnastyczno – taneczne
Beata Maluga


Bezpieczeństwo Ruchu Drogowego
Dariusz Dubaj


Koło biologiczne
Dariusz Sułek


Zajęcia rozwijające uzdolnienia sportowe
Mirosław Berbeć


Uczniowski Klub Sportowy
Dariusz Dubaj

Więcej: Koła zainteresowań

Dział poświęcony działalności Szkoły: programom działania, wymaganiom szkolnym, realizowanym projektom, konkursom, turniejom, imprezom, wydarzeniom i uroczystościom szkolnym oraz sukcesom i osiągnięciom uczniów i kadry szkoły, a także formom pomocy psychologiczno-pedagogicznej, edukacyjnej i materialnej.

Więcej: Praca Szkoły

Pomoc - Sojusznicy

Każdy, kto znajduje się w potrzebie, może liczyć na pomoc i wsparcie ze strony szkoły oraz sojuszników. W tym dziale zamieszczamy informacje o możliwościach uzyskania pomocy psychologiczno-pedagogicznej, opiekuńczej i materialnej. Ponadto rodzice i wychowawcy znajdą tutaj poradniki o postępowaniu z dziećmi i dorastająca młodzieżą, a uczniowie dotyczące skutecznego uczenia się i  radzenia sobie z różnymi problemami.

Więcej: Pomoc i sojusznicy

Dział, w którym gromadzone będą informacje o ośrodkach, instytucjach i organizacjach wspomagających Szkołę, uczniów, rodziny i rodziców oraz nauczycieli.

Więcej: Sojusznicy